ben ağlarken

26 Nisan 2009 Pazar

kapalı gişe

siz bende hep üstü kapalı geçişleri sevdiniz
beni, satır arası boşluklara sığdırırken
ben, devrik cümlelerinize ağlıyordum
evet sizden korkuyorum
çünkü çoktunuz
ve gün geçtikçe büyüyordunuz
ben ise hala aynı yerde
uslanmaz bir çocuk gibi
eski film karelerini bekler halde

5 yorum:

Ayşe Marika Sağlam dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
Ayşe Marika Sağlam dedi ki...

filmler..en çok siyah beyaz düş gibi olanları..içinde tek renk, senin onun cam gözlerinle izlediğini bilmek...hayatı renklerden sıyırıp filmlerin koynuna uzanarak yaşayan kaç kişi kaldı? kaç cümlede anlatılabilir onlarsız gözlerindeki ışığın yorgun düşeceği...

ensueno dedi ki...

çok basit eski bir film karesi düşlediğimiz... öyle ahım şahım gösterişli evler pahalı mücevherlerin aksine, küçük mutluluk anlarını tekrar tekrar yaşama isteği dışında hiçbir hırs beslemedik içimizde. küçük anları da büyütmeyi bildik her vakit.. şu zamanda öyle güzel oynanıyor ki her şey, düşlerden çıkmamak en iyisi diyor insan..

Ayşe Marika Sağlam dedi ki...

hayatın içinden çekilip alınmış kareleri yeğlemek..zor ama belki de yıllar sonraya en büyük hatıra...yaşamadıklarımızın yerine dillenecek anlar..birlikte bakakaldıklarımız...

ensueno dedi ki...

biz hep şaşırdık öylece bakakaldık da hiç şaşırtamadık..
zira hala ümitliyim kırmızı düşlerin bir gün galip geleceğine..:)